Ostatnio stracił pewność siebie i energię. Nie uczył się zupełnie, ciągle włóczył się gdzieś po mieście. Przykra cecha ukazała się współlokatorom, mianowicie Bednarczyk wstydził się swojej matki. &lt;page nr=246&gt; Unikał rozmowy z nią i nie wiadomo dlaczego często patrzał na Lucjana wzrokiem usprawiedliwienia jakby.<br>W tym pokoju spotykali się wszyscy jak w jadłodajni, w której rzadko coś jedzono. Wesołości było tu niewiele, natomiast jedno drugiemu wiecznie przeszkadzało, nie lubiano się i wykłócano. Od czasu śmierci Edwarda uspokoiło się nieco, Bednarczyk tylko bardzo spochmurniał i miewał co czas pewien przykre napady męskiej histerii. Płakał, ba, raz dostał czegoś w rodzaju spazmów. Jeden Józef &lt;orig&gt;fioczył