je w morskich osadach i na podstawie skamieniałości trudno orzec, kiedy w pełni przystosowały się do lądowego życia. W karbonie osiągnęły <br>prawie dzisiejszy poziom organizacji. Zewnętrzne okrywy skrzeli zrosły się z ciałem na całej szerokości, pozostawiając jedynie niewielkie szczelinki (stigmy) prowadzące do worków skrzelowych (płucnych), a telson stał się kolcem jadowym. Paleozoiczne skorpiony sięgały metra długości ciała.<br>W jeszcze innej linii wywodzącej się z sylurskich eurypteridów lub pierwotnych <br>skorpionów odwłok rozszerzył się na całej długości, jego segmenty zlały się ze sobą, a kolec uległ redukcji wraz z nasadowymi segmentami. Tak powstały pierwsze pająki, znane od końca syluru. Były one sporych początkowo