trafiła nam się pasażerka, która obawiała się, że prześpi swoją stacje dlatego też cały czas czytała gazetę. Przyjechawszy do domu, umyłem się i położyłem spać. <br>Po południu wyszedłem na spacer. Z zdumieniem stwierdziłem, że w domu nic nie zmieniło się. Studnia stoi tak jak stała, pies wygląda z budy tak jak wcześniej a rzeka koło domu płynęła takim samym spokojnym strumieniem jak wtedy kiedy kilka tygodni temu wyjeżdżałem do wojska. W moim życiu dokonały się znaczne przemiany. Ze spokojnej, rzekłbym nawet nudnej miejscowości zostałem wrzucony w wir nowych, niejednokrotnie szokujących wydarzeń. Tymczasem tutaj w Białce czas zdawał się stać w miejscu