chorągwie szyjecie, po nocach badziacie się jak najęci? Za moich czasów tak letko nie było. Od maleńkości pracowaliśmy ciężko. A dziś tylko wstyd i rozpusta. Ksiądz was, hamanów, palcami wytyka.<br>- Już nie ma naszego wojska - zdołał pokornie wyjaśnić Kajaki, włóczony za włosy.<br>- To gdzie Polek?<br>- Ja nie wiem. O Jezu, jak Boga kocham, nie wiem! <br>- wykrzyknął tak przekonywająco maltretowany porucznik Armii Dolnych Młynów, że matka puściła jego kędziory.<br>- Może on i naprawdę nie wie? - rzekła z zadumą. - A ty co tak siedzisz i słowa jednego nie powiesz?<br>Pytanie to skierowane było w stronę męża, czarniawego i posępnego człeczyny, który gmerał łyżką w pustym