Dum są kategorie przestrzenne. Zaborowski jako „wieszcz Miodoboru", wykreował tu wizję Miodoborów jako „twierdzy" i „Arkadii" zarazem. Dumy cechuje poczucie pozytywnie waloryzowanego zamknięcia w obrębie Podola. Stanowiły one przekonywający i szczery zarazem wyraz patriotycznych przeżyć polskiej zbiorowości w przededniu powstańczego odrodzenia i zarówno w zakresie świadomości ideowej, jak i ukształtowań formalnych sygnalizowały już ujęcia właściwe dla romantyzmu, stanowiąc punkt dojścia w procesie ewolucyjnych przekształceń twórczości Zaborowskiego. Znalazło to wyraz w kulcie wolności, pojęciu literatury jako wyrazu przeżyć zbiorowych, akceptacji modelu liryki tyrtejskiej i wieszczej zarazem, wprowadzeniu prowidencjalizmu i mesjanizmu w widzeniu dziejów, ukształtowaniu bohatera jako herosa, ale też i