że czułeś się. Gdyby nie ja, nigdy nawet nie wąchałbyś dyrektorstwa! "W Warszawie..." Pewnie, że lepiej w Warszawie na belferce niż nad Wołgą popadii! Trzeba jednak rozumieć, że co dyrektor, to nie belfer zwyczajny i że każdy człowiek obowiązany jest dążyć! Dążyć, dążyć... &lt;page nr=146&gt; <br>Powtarzała to słowo z żarliwością, z upojeniem, jak najdroższe imię; Adam opędzał się odeń dłonią, niechętny. <br>- Dosyć już. No, więc dążyłem... Chociaż moim zdaniem człowiek na każdym miejscu może być pożyteczny i nie ma co piąć się ciągle do jakichś urojonych wyżyn... Spokojne sumienie to najwyższy szczyt. No, dobrze, mniejsza o to - zbagatelizował własną opinię, nawracał do zasadniczego tematu