pan w swojej wielkiej pracy? - zapytał Adaś nieśmiało.<br>Matematyk zmarszczył boskie czoło, podniósł w górę brwi i pogładził brodę. Milczał przez długą chwilę, patrząc podejrzliwie. - Na co potrzebna ci jest ta dziwna wiadomość?<br> - Mam swoje racje... W związku z tym włamaniem, proszę pana. - Rozumiem cię. Nie spotkałem jeszcze tak mądrego jak ty chłopca, co jest tym dziwniejsze, że jesteś uczniem pewnego historyka... &lt;foreign lang="lat"&gt;Nomina sunt odiosa&lt;/&gt;. Mądrej głowie dość dwie słowie...<br>&lt;page nr=94&gt; I odpowiem ci: sam też jestem zdania, że cała ta sprawa toczy się dokoła mojej osoby. Jest to raczej pewne niż prawdopodobne... Rzezimieszek grubo by się jednak zawiódł, i to z