NIETOPERZOWA - Jak on rozpacza!<br>VATZLAV - Dziękuję pani.<br>NIETOPERZ - Łże chyba.<br>VATZLAV - Licz się ze słowami, kiedy mówisz do królewicza.<br>NIETOPERZOWA - A pan jak przeżył?<br>VATZLAV - Walczyliśmy z burzą, ale nadaremnie. Widząc, że fale zalewają pokład i statek tonie, mówię do króla: siadaj na mnie, tato, ja cię ocalę. Dosiadł mnie, jak delfina. (naśladuje ruchy pływaka) Skoczyłem w morze i dopłynąłem do brzegu. Dla mnie to fraszka. Mówię mu: zsiadaj. On się nie rusza. Tknięty przeczuciem odwracam głowę i co widzę - lepiej nie mówić.<br>NIETOPERZOWA - Przecież nie utonął.<br>VATZLAV - Ale się otruł.<br>NIETOPERZOWA - Otruł się po drodze?<br>VATZLAV - Zażył pigułki na morską