zaalarmowana. Ten pani wspólnik nie zdoła uciec daleko...<br>W tym momencie jego spojrzenie pobiegło w stronę okna. Za oknem widać było fragment ogrodu, a dalej drogę. Na drodze ukazała się chmara ludzi. Oficer zerwał się zdumiony. Na przedzie dziwnego pochodu ujrzał bowiem swych dawnych znajomych - małego Perełkę i toczącą się jak balonik Jolę. Za nimi szli studenci, a wśród nich, trzymany mocno za ramiona, jakiś osobnik... Otaczała ich gromada rozwrzeszczanej dzieciarni.<br>Oficer zwrócił się do kobiety.<br> - O, proszę - rzekł z nutką zadowolenia - zjawił się jeszcze jeden pani wspólnik. Może on nam wyjaśni, co było w blaszanym futerale?<br>Srebrna pobladła, odwróciła głowę