wstyd go ogarnął. Nie wypadało jednak wycofać się, zwłaszcza że przez szparkę w powiekach dostrzegł zbliżającego się Marsjanina.<br>"Chwyciło" - pomyślał zadowolony.<br>Twarzy swej starał się nadać wygląd najprawdziwszego truposza. Rozchylił więc lekko wargi, wywalił oczy do góry i przymknął powieki. Nad sobą wyczuwał pochylającego się Marsjanina. Naraz doznał wrażenia, że jakaś winda unosi go ponad wierzchołki drzew. Był na rękach władcy podziemi. Ponad nim - gdy uchylił lekko powieki - błękitniało niebo. Tubalny głos huczał nad jego uchem:<br> - Niech pani przyniesie trochę lodu. Zaraz mu przejdzie. To pewno z upału.<br>Przez chwilę szybował w powietrzu na rękach wielkoluda. Wnet jednak wylądował na trawie