z dwoma wrogami naraz, nie z braku bliskości językowej z sąsiadami; w końcu językowo Baskowie są jeszcze bardziej osamotnieni, zaś ostatni Celtowie - Irlandczycy. Szkoci i Bretanowie także narodowości bez sprzymierzeńców, nawet język prawie zatracili. Ale to wielowiekowe poczucie osamotnienia politycznego - cóż, my je znamy dopiero od 200 lat! - tworzy w jakimś sensie realny podkład psychologicznych związków polsko-węgierskich: jesteśmy braćmi, którzy sobie wzajem nie mogli specjalnie pomóc, ale się wzajem zrozumieli. Rozumieli bez słów, jak widać skoro naszej stronie dopiero Nowak bliżej wytłumaczył, dlaczego.<br><br>Autorka recenzji drukowanej w "Polityce" (30/1979) znalazła u Zoltana Fabryego (fragmenty jego eseju. "Kapitulacja Europy pod