ubezpieczonego). Już wówczas postawiono pytanie (które odnieść należy również do omawianych przepisów ustawy z 1990 r. i znowelizowanego tą ustawą k.p.c.), czy do analizowanych postępowań nie wprowadzono elementów konstrukcyjnych postępowania nieprocesowego? Dla tego ostatniego trybu postępowania sądowego charakterystyczna jest bowiem wielość uczestników postępowania, którzy nie są jednak określani jako strony (to pojęcie zarezerwowane jest dla powoda i pozwanego w procesie).<br>W literaturze ubezpieczeniowej podjęto próby sprowadzenia niektórych z wymienionych stron (np. zainteresowanego) do roli szczególnego rodzaju interwenienta ubocznego, aby osiągnąć stan normalny, tj. dwu stron procesu. Zainteresowanemu przyznano również pozycję współuczestnika procesowego, na gruncie zaś art. 477 k.p.c