pogłębiony. Nie pokazuje on nigdzie, jakie są inne możliwe i prawomocne koncepcje rozumności, inne niż ta , która funkcjonuje nie tyle w naukach ścisłych, co właśnie w scjentyzmie. Dostrzega wprawdzie odrębność fenomenu religijnego i swoistej dla religii "percepcji rzeczywistości" - a więc, jak się wydaje, pewnego "logosu" doświadczenia religijnego - ale logos ten jako taki nie mieści się w koncepcji rozumu Kołakowskiego i nie przywiązuje on do niego większej wagi. Jest tak dlatego, że Kołakowski jest przede wszystkim sceptykiem, to znaczy ma sceptyczny stosunek do wszystkich "racjonalizacji", uważając, że opierają się one na pewnym irracjonalnym wyborze. Trudno mi się z tym stanowiskiem zgodzić. Bo co