B. Chmielowski, powołując się na Fallopiusa, podał, że w tym celu należy "wziąć ołowiu, ukuć z niego młotkiem na obuchu cienkie blaszki bardzo, przysypać je solą pospolitą; złożyć oboje w naczynie szklane; dobrze zaszpuntować i zakopać w ziemię na całe dni dziewięć, tedy się ta &lt;orig&gt;materyja&lt;/orig&gt; zamieni w żywe srebro; jakoż w Olkuszu z ołowiu go wyprowadzają".&lt;page nr=157&gt;.<br> Receptę tę, podał istotnie G. Fallopius, nie wiadomo jednak skąd bezpośrednio zaczerpnął ją Chmielowski, skoro autor ten nie jest uwzględniony w "Katalogu autorów". Pomyłką jest - oczywiście - dodana przez Chmielowskiego wzmianka o Olkuszu, gdzie z ołowiu uzyskiwano srebro, a nie rtęć ("żywe srebro").<br> Chmielowski próbował