starciu z politykami populistycznymi, którzy lepiej umieją się wsłuchać w "głos ludu" i trawiące go lęki, by zamienić je na czytelne symbole. Wyjaśnił to Castells: Na przykład, jeśli społeczeństwo czuje zagrożenie przez niezidentyfikowany, wielowymiarowy strach, uprzedmiotowienie tego strachu według kodu imigracja = rasa = bieda = =opiekuńczość = przestępczość = bezrobocie = podatki = =niebezpieczeństwo, prowadzi do jasno określonego celu, określa opozycję My przeciwko Wam, a w efekcie prowadzi do poparcia tych liderów, którzy eksponują ksenofobię i rasizm. Jak dobrze sprawdzają się analizy Castellsa z połowy lat dziewięćdziesiątych, dowodzą wyniki wyborów, odbywających się w Europie na początku XXI wieku. Niebywały sukces Le Pena podczas wyborów prezydenckich we Francji