betonową ścianę. I łamiącym się głosem poddał: - Trzy serca złączone, klucz rzucony w morze... Spierdalaj.<br>- The keys - powtórzył Anglik po raz setny. Mógł tylko brnąć, wrzucony w całą sytuację, zmuszony rozwiązywać cudze problemy, ale zarazem niezwykle spokojny. Miał cel. Niewielki, ale słuszny. Odebrać temu potworowi klucze i powrócić pod wieżę jazu, uwolnić Lidkę z wnyków i wtedy porozmawiać z nią jeszcze raz. Jeśli Lidka jeszcze tam będzie. Być, będzie, ale... Wystraszył się tych myśli. Noc, ciemna rzeka i stu pijanych facetów. Były rzeczy, których wolał sobie zawczasu nie wyobrażać.<br>-Nigdy - oznajmił Carlos i znienacka znów puścił się kłusem po grobli. Anglik