rosną z jej energią i powyżej energii zwanej krytyczną stają się większe niż straty jonizacyjne. Powróćmy do rysunku 18. Przedstawia on straty energii elektronów zarówno na jonizację, jak i na promieniowanie (linia przerywana), gdy ośrodkiem hamującym jest aluminium. Jak widać, dla energii około 50 MeV straty obu rodzajów energii są jednakowe, dla wyższych energii przeważają straty na promieniowanie. Energie krytyczne są określone dla danego ośrodka, na przykład dla elektronów poruszających się w ołowiu wynosi ona 6,4 MeV, w żelazie - 25MeV, w aluminium 55 MeV, zaś w powietrzu 103 MeV.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;10. Promieniowanie elektromagnetyczne&lt;/&gt;<br><br>Na początku naszego wieku, gdy badania pierwiastków naturalnej