kotów. Adelka poprawiała im głowy, tak żeby znalazły się na stole.<br>Kiedyś wśród ustrzelonych bażantów dojrzała jakiegoś innego ptaka. Był mniejszy i miał piękne niebieskie piórka. Ten kolor ją zachwycił. Adelka zapragnęła je mieć. Nie wiedziała jeszcze, co z nimi zrobi, ale wiedziała, że chce je mieć. Ostrożnie wyrywała pióra, jedno po drugim, aż miała w dłoni niebieski pierzasty bukiet. Przewiązała go białą wstążką do włosów i chciała pokazać matce. W kuchni weszła prosto na ojca.<br>- Co to jest? Coś ty zrobiła? Czy wiesz, co zrobiłaś?!<br>Adelka cofnęła się pod kredens.<br>- Oskubałaś sójkę pana Widyny! A on ją sobie specjalnie ustrzelił