w każdym razie to ciało zewnętrzne (bez znaczenia), które w sytuacji dialogu rzuca ku innemu ciału, tak samo delikatnemu (wystraszonemu), jak ono, intelektualnie puste komunikaty, mające tylko jedną funkcję - uczepić się innego i utrzymywać je w stanie partnerstwa.<br><br>&lt;tit&gt;Oralność&lt;/&gt;<br><br>Teoria rytmu Henri Meschonnica zwrócona jest ku antropologii głosu. W kilku jego ważnych pracach wiele miejsca zajmuje problem oralności, której nie należy utożsamiać jedynie z tym, co mówione. Oralność jest zawarta także i w tym, co zapisane. Według Meschonnica jest to: &lt;gap&gt;. Rytm w mowie jest zapisem człowieka w trakcie mówienia. Zdaniem Meschonnica to właśnie literatura jest najlepszym dowodem na to, że oralność istnieje