Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Gazeta Lubuska
Nr: 08.27
Miejsce wydania: Zielona Góra
Rok: 2005
Tytuł: Gazeta Lubuska
Nr: 08.27
Miejsce wydania: Zielona Góra
Rok: 2005
komentować.
- Zaczynając karierę, chyba dobrze wiedziałaś, że gdy już staniesz się sławna, będziesz ciągle nękana...
- Oczywiście, dlatego uważam na to, co robię, i staram się chronić swoje prywatne życie i być z dala od wszelkiego rodzaju gazet, fotoreporterów...
- Ale jakoś nie udaje ci się uciec od tego.
- No bo, niestety, jeśli fotoreporterzy "Faktu" czy "Super Expressu" czają się w krzakach, to trudno jest się chronić.
- Co myślisz, kiedy widzisz wycelowane w siebie aparaty?
- Nie lubię tego. To tak, jakbym miała za sobą szpiega, który mnie śledzi i czeka, aż wywalę się przez kamień albo jakąś kłodę na ziemi. Zdecydowanie wolę część
- Zaczynając karierę, chyba dobrze wiedziałaś, że gdy już staniesz się sławna, będziesz ciągle nękana...
- Oczywiście, dlatego uważam na to, co robię, i staram się chronić swoje prywatne życie i być z dala od wszelkiego rodzaju gazet, fotoreporterów...
- Ale jakoś nie udaje ci się uciec od tego.
- No bo, niestety, jeśli fotoreporterzy "Faktu" czy "Super Expressu" czają się w krzakach, to trudno jest się chronić.
- Co myślisz, kiedy widzisz wycelowane w siebie aparaty?
- Nie lubię tego. To tak, jakbym miała za sobą szpiega, który mnie śledzi i czeka, aż wywalę się przez kamień albo jakąś kłodę na ziemi. Zdecydowanie wolę część
komentować.</> <br><br><br><who1>- Zaczynając karierę, chyba dobrze wiedziałaś, że gdy już staniesz się sławna, będziesz ciągle nękana...</><br><br><who2>- Oczywiście, dlatego uważam na to, co robię, i staram się chronić swoje prywatne życie i być z dala od wszelkiego rodzaju gazet, fotoreporterów...</><br><br><br><who1>- Ale jakoś nie udaje ci się uciec od tego.</> <br><br><who2>- No bo, niestety, jeśli fotoreporterzy "Faktu" czy "Super Expressu" czają się w krzakach, to trudno jest się chronić.</> <br><br><br><who1>- Co myślisz, kiedy widzisz wycelowane w siebie aparaty?</> <br><br><who2>- Nie lubię tego. To tak, jakbym miała za sobą szpiega, który mnie śledzi i czeka, aż wywalę się przez kamień albo jakąś kłodę na ziemi. Zdecydowanie wolę część
