buty i poszłam do domu, a za mną poczłapała smutna Klocia. Musiała wszystko widzieć, ale o nic nie pytała, dziś nie zaproponowała herbaty, każda z nas poszła do siebie, do swoich spraw, ona pewnie do łóżka, raz w końcu porządnie się wyspać, a ja do mojego zeszytu.<br>12 lipca<br>Okropny jest ten facet po drugiej stronie. Nazywam go w myślach Stary Sęp, bo tak po prostu wygląda. Jest stary, chudy, jakby wyleniały, z nosem jak haczyk, z nieruchomym spojrzeniem. Na tle tej ściany zalanej słońcem wygląda jak sęp na piaszczystej, &lt;page nr=113&gt; rozgrzanej pustyni. Cicho czatuje na jakiś ochłap, na soczysty kęs mojej prywatności