on nie tylko sztukę. Dotyczy także twórczości ujmowanej jako akt samotnej jednostki. Spróbujmy skomentować. Dzieło nie musi znaczyć, by działać, by być wartością, albowiem sztuka potrzebna jest mieszczaństwu dla jednego celu. Ma uzasadnić jego niepodważalną rolę społeczną. Ma być dla niego alibi i w tym celu pozostawać nieustannie popularna. Wszystko jest w porządku, skoro dzieła nadal powstają i wywołują zainteresowanie. Potwierdzają w ten sposób żywotność burżuazyjnego sposobu życia.<br> Ta właśnie postawa musi być zaatakowana w procesie tworzenia alternatyw, ponieważ pozbawia sztukę źródeł rozwoju, bez których musi ona więdnąć i tracić znaczenie społeczne. Chociaż sztuka globalnie potraktowana jest wolna w swym rozwoju od uwarunkowań