na zawsze, skończonym i zamkniętym w sobie. Można powiedzieć, że w tej perspektywie <tit>Dasein</> charakteryzuje permanentna niestałość. Nie jest on bytem "wypełnionym" i określonym, trwałym i definitywnym (takim jest dopiero z perspektywy zewnętrznej, kiedy przestanie już istnieć). <tit>Dasein</>, podkreślał Heidegger, jest bytem, którego bycie "rozstrzyga się ciągle na nowo", albowiem jest on zasadniczo możnością-bycia. Jest zawsze czymś więcej niż tym, czym jest, a owo "bycie-więcej" zależy od niego. Bo też fundamentalną charakterystykę <tit>Dasein</> jest wolność w przekraczaniu samego siebie.<br>Wolność, której nie należy tu mieszać z tradycyjną kategorią "wolnej woli" - nie jest "właściwością" <tit>Dasein</>, lecz jest samym byciem ludzkiego