na XI-X w. p.n.e. Język nazywany był też "mową Kanaanu" lub judejskim. Posługiwano się nim do czasu niewoli babilońskiej. W V-IV w. p.n.e. został wyparty z potocznego użycia przez język aramejski, stając się wyłącznie językiem tekstów religijnych, naukowych i literackich. <br>Gramatycznie hebrajski jest typowym językiem semickim, jako że większość jego słów posiada temat złożony z trzech spółgłosek, rozdzielonych samogłoskami. Zmienianie lub pomijanie samogłosek zmienia znaczenie tematu. Znaczenie zmieniane jest również przez przedrostki i przyrostki dodawane do tematu. Hebrajski wyróżnia dwie płcie - męską i żeńską. Znajdują one swoje odzwierciedlenie w fleksji czasownika i formach czasownika. Współczesny hebrajski