swoich siedzeniach, nie mogą się nawet poruszać. W skrajnym przerażeniu muszą wysłuchiwać rozmów przetrzymujących ich islamistów, którzy fanatycznie głoszą zarówno Koran, jak i walkę zbrojną. Stewardesy z godną podziwu zimną krwią roznoszą napoje i pożywienie. Jednocześnie zgniły odór wydziela się z toalety i miesza się ze smrodem potu, który wypełnia kabinę. To zapach strachu, który tu jest wszechobecny. Strachu spotęgowanego przez ultimatum, które terroryści postawili władzom algierskim: jeśli za minutę, to jest o godzinie 21.30 pomost, który blokuje start samolotu, nie zostanie odsunięty, to kolejny zakładnik zostanie zabity! Sekundy mijają, długie jak godziny. Znowu szef grupy złowieszczo przesuwa się między