schyłku XVII w., pochodząca ze zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie: "<q>Rękojeść zamknięta z końca XVII w., trzon drewniany opleciony srebrną taśmą i srebrnym filigranem na przemian; oprawa srebrna (robota prawdopodobnie Ormian lwowskich) - jelec krzyżowo-kabłąkowy, tylne ramię jelca zakończone charakterystycznym młotkiem, przednie ramię pod kątem lekko rozwartym przechodzi w półokrągły kabłąk łukowato dochodzący do głowicy rękojeści (nie łączący się z nią konstrukcyjnie); głowica wydatna migdałowatego kształtu przechodzi w zwężający się ku dołowi fartuch (prawie do dołu trzonu); górne wąsy zmocowane z trzpieniem głowni nitem, na wewnętrznych ozdobny paluch - na nim, pośrodku zewnętrznych wąsów, na początku kabłąka i pośrodku, na głowicy, na