częścią składową etosu dziewczęcego i kobiecego. Zgodnie ze stereotypem, kobiety mają z tą kontrolą więcej kłopotów. W każdym razie opanowywanie uczuć jest dobrą rzeczą i dla chłopców, i dla dziewczynek. Odebranie dziecku (chłopcu do 14-16 lat) lub ograniczanie prawa do płaczu jest głęboko uszkadzające. Jest próbą przeniesienia własnego emocjonalnego kalectwa na młodsze pokolenie. Wypieranie płaczu ma fatalne skutki zarówno na poziomie psychologicznym, jak i fizjologicznym. Pojawiają się wówczas m.in. napięcia mięśni gładkich, czyli tych, które są sterowane przez podświadomość. Na dłuższą metę prowadzić to może do różnego rodzaju dysfunkcji i uszkodzeń strukturalnych.<br>Każde dziecko (i każdy człowiek) powinno móc