zbiegiem okoliczności tabliczka ze strzałką prowadzącą do biura kierownika przesunęła się wskazując na nasz domek. Od tej chwili zwracano się do nas z jeszcze większym szacunkiem. Zdarzało się też, że przyjmowaliśmy interesantów <emot>:-)</> Ci ludzie brali wszystko na poważnie! Zapewne stracili orientację kim tak naprawdę jesteśmy. A my zmienialiśmy się niczym kameleony. Po prostu dobrze się bawiliśmy, a że siejemy grozę wśród niektórych mieszkańców, to dowiedzieliśmy się trochę za późno... Bardzo nas ten fakt rozbawił i nie było sensu zmieniać tego stanu. Choć szkoda mi było pewnego przystojnego młodzieńca, który bał się zerknąć w mym kierunku. Próbował mnie adorować, ale nasi "policjanci