iść. Do kolegi pójdę - tłumaczę jak komu dobremu. Kolumny podłączone, meble ustawione, to mogę iść, z resztą sama sobie poradzisz, a po ubrania przyjdę później, pewnie jutro. Bo jednak gdzieś wyjadę na parę dni. Przebrałem się, umyłem, posprzątałem kable. A ona płacze. Cały czas płacze. Fajnie tak będzie usiąść na kanapie i posłuchać głośno muzyki, co nie - mówię. Ale nie słyszę odpowiedzi, tylko płacz. No i poszedłem.<br>A tu za rogiem telefon dzwoni. Odbieram, a ona w płacz, żebym jej nie zostawiał.<br>Wysiadam z pociągu, a tu wiadomość na sekretarce: Kocham cię, nie mogę bez ciebie żyć, wracaj. Wszystko się jakoś