Junosza, słyszysz, pierdolę.<br>Czarny Olo wzruszył ramionami. Kolumb od czasu tej historii z jego Baśką chodził trochę na wariackich papierach. Nowy patrzył na swoje palce, jakby szukał na nich jeszcze plam od smaru z wczorajszego przeglądu wozu, zamelinowanego w małej dorożkarskiej stajni na Woli.<br>- Siedzieli ciasno przy sobie na niewielkiej kanapie. Prócz niej, poza jednym &lt;page nr=162&gt; stołkiem, pokój Czarnego Ola nie posiadał mebli służących wypoczynkowi. Odprawa, jaką w niewiadomych celach zarządził major Junosza, jakoś się opóźniała.<br>Jerzy milczał. Godzinę temu pożegnał Alinę. "Jakże ona tam wytrzyma?" pomyślał o przeraźliwym domu, w którym pozostaje. Znów brakowało Zygmunta. Ten lokale wynajdywał spod ziemi. "Chociażby