Adaś do tego był o tyle ważny, bo miał na środku, tak jak jest stół ułożony... a, do czego jeszcze zmierzam, gdzie dzieci, gdzie dorośli byli, a pozazdrościł im, chociaż my też mieliśmy pięknie stoły przystrojone i mieliśmy wygodne krzesełka. Ale dzieci, pani Dorotko, miały kanapy, takie po trzy osoby kanapy wysokie, mięciutkie. I te kanapy były... </><br><who1>Super. </><br><who2>...o tyle wysokie i... </><br><who1>Zginamy nóżkę w kolanie. </><br><who2>...i niby się te dzieci widziało, o tyle było wysokie, że oni nas nie widzieli, a my nie mogliśmy widzieć, co one robią przy stole. Tak że one mogły robić wszystko. Jeść jak im się