obliczu niebezpieczeństwa wykazały<br>wiele odwagi. Kiedy ujrzały klęskę swego towarzysza, pierzchły w<br>przeciwne strony, zmuszając tym samym pościg do rozdzielenia się<br>również na dwie grupy. Bentley, Wilmowski i Tomek pognali razem za<br>wspaniałym kangurem. Pierwsi dwaj zaczęli osaczać go z boków, podczas<br>gdy Tomek pędził tuż za nimi. W końcu kangur zorientował się, że nie<br>zdoła umknąć prześladowcom. Wilmowski z rozmachem rzucił lasso. Czujne<br>zwierzę pochyliło się w tej chwili w olbrzymim skoku, zdradziecka pętla<br>prześliznęła się tylko po jego grzbiecie. Teraz kangur śmignął przed<br>koniem Wilmowskiego i pobiegł w kierunku pobliskiego lasu. Przystanął<br>przy dużym drzewie gumowym, którego pień w