płacił, dopilnuję tego. Ale najpierw musi się ono urodzić. Przykro mi, że tak się stało.<br>- Przekażę wyrazy współczucia mojej koleżance - odrzekłam.<br>Uśmiechnęła się.<br>- Wyjdę za niego. Postanowiłam to.<br>- Podoba się pani?<br>- Chcę mieć rodzinę i dzieci - odrzekła. - Podobanie stawiam na dalszym miejscu - znowu się uśmiechnęła, popatrzyła przez ramię w stronę kantorku. Twarz Tylińskiego majaczyła nadal za przybrudzoną szybą. - Z tamtą dziewczyną nie będzie chyba dodatkowych kłopotów?<br>- Nie miała wtedy szesnastu - odrzekłam.<br>- Przyznał się i do tego. Tak, to podnosi cenę, rozumiem to - popatrzyła mi prosto w oczy już bez uśmiechu. - Jest pani jej rzecznikiem, proszę się nie wahać, to jest interes