czwarte piętro i nacisnął klamkę.<br>Buchnął mu w twarz zaduch ciasnej izby, łączący w sobie drażniący aromat przypieczonej cebuli, spalonego tłuszczu i woń suszących się pieluszek. Z kąta rozległ się głos kobiecy:<br>- Niech no pan drzwi zamyka, bo cug i jeszcze mi pan dziecko zaziębi.<br>Burknął coś pod nosem, zdjął kapelusz, powiesił palto na gwoździu i usiadł przy oknie.<br>- No i co - odezwała się kobieta - znowu pan miejsca nie znalazł?<br>- Znowu...<br>- Ej, panie Dyzma, po próżnicy pan tu bruki zbija, mówiłam panu. Na wsi, na prowincji o chleb łatwiej. Wiadomo: chłopi.<br>Nic nie odpowiedział. Już trzeci miesiąc był bez pracy, odkąd