systematyczni rozwijamy. przez J. Steindla; od połowy lat sześćdziesiątych za Steindlem podjęli go P. A. Baran i P. M. Sweezy). <br>Istotą hipotezy stagnacyjnej Kaleckiego było to, że w gospodarce pozbawionej czynników &lt;hi rend="italic"&gt;"na wpół egzogenicznych"&lt;/&gt;nie jest możliwy długofalowy rozwój, zaś faza kryzysu mogłaby trwać bardzo długo. Jego zdaniem sprzeczność gospodarki kapitalistycznej nie ogranicza się tylko do tego, iż wokół linii długofalowego rozwoju gospodarczego występują wahania cykliczne. &lt;hi rend="italic"&gt;"Uważam&lt;/&gt;- pisał - &lt;hi rend="italic"&gt;że podstawowa sprzeczność gospodarki kapitalistycznej sięga głębiej, a mianowicie, że system ten nie może wyjść z impasu wahań, wokół pozycji statycznej, jeśli wzrostu gospodarczego nie będą podtrzymywały takie czynniki NA WPÓŁ EGZOGENICZNE, jak