wielką poczekalnią.<br>GŁOSY<br>Idziemy! Ja już nie mogę! Walić we drzwi! Idźmy!<br>Tłum kotłuje się na miejscu. Rozpychając tłum wchodzi przez<br>drzwi środkowe Gnumben. Ci, którzy go zobaczyli, cichną.<br>Robi się zupełna cisza. Gnumben przechodzi przez salę,<br>patrząc na wszystkich jadowicie i badawczo.<br>I PAN W CYLINDRZE<br>do Gnumbena<br>Panie kapitanie, tu jedna pani zwariowała od czekania.<br>(wskazuje na II Damę, która nie przestaje bić pokłonów)<br>Tak nie można. To jest...<br>GNUMBEN<br>zimno<br>Milczeć!<br>I Pan milknie. Wszyscy rozstępują się w milczeniu przed<br>wychodzącym Gnumbenem. Gnumben exit. I Pan podnosi<br>swój zmięty papier i starannie go rozprostowuje na lędźwiach,<br>klnąc cicho