jest pan byle kim, Makawity! Dlatego też pragnę pana potraktować jak kota honoru. Obaj wiemy, że to, co panu udowodniłem, to banalne i w gruncie rzeczy minimalne przestępstwo. Niewiele panu grozi, ale wystarczy, by grzązł pan dalej. Jeszcze nieraz może się panu pośliznąć łapa, gdy już trafił pan do mojej kartoteki. A oto moje warunki: zrezygnuje pan z działalności przestępczej i z udzielania wszelkich porad wszystkim pospolitym rabusiom, naprawi pan, o ile to możliwe, szkody wyrządzone przez siebie i przyrzeknie, że raz na zawsze zrywa pan z dotychczasowym życiem.<br>Makawity zamyślił się głęboko.<br>- To nie jest takie proste - miauknął - ja nawet