znów się zjawiła i wąskim korytarzem prowadzi mnie do gabinetu. <br>Profesor uniósł się znad biurka i wskazał mi krzesło naprzeciwko. Patrzę na twarz... mego kata? sędziego? - Twarz szczupła, bez wieku. W półmroku w ogóle nie widać oczu. Tylko duże okulary, w ciemnej rogowej oprawie. Za plecami profesora szafa biblioteczna: książki, kartoteki... zaraz i mnie tam umieści. Może będę nawet dla niego ciekawym klinicznym przypadkiem... <br>&lt;gap reason="sampling"&gt;<br>Jak ładnie brzmi ten walc cis-moll w Łazienkach. Pięknie Jędrek gra. Ukradkiem szminkuję wargi, bo zaraz po nim idę ja, a po mnie Elka. Denerwuje mnie tylko Jurek. Sterczy tu z bukietem w ręce jak kto