dwóch wzajemnie prostopadłych płaszczyznach. Zwykle mówi się wtedy o charakterystykach azymutalnej i elewacyjnej, zakładając domyślnie, że oś wiązki anteny jest skierowana poziomo. Takie podejście jest szczególnie przydatne do prezentowania charakterystyk bardziej złożonych niż rozpatrywane dotychczas. Przekroje charakterystyk wykreśla się najczęściej w układzie współrzędnych prostokątnych, gdzie na osi poziomej odmierza się kąt, a na osi pionowej względny poziom promieniowania odniesiony do maksymalnego. Przykładową charakterystykę azymutalną rzeczywistej anteny pokazano na rys. 7.25.<br>Na rys. 7.25a charakterystyka pokazana jest w liniowej skali osi pionowej. Jak łatwo zauważyć, poziom listków bocznych w takiej skali jest trudny do oceny ilościowej. Znacznie łatwiej interpretować ilościowo