Typ tekstu: Książka
Autor: Jedliński Krzysztof i inni
Tytuł: Trening interpersonalny
Rok: 1997
Paweł do Jacka:

Lubię z tobą rozmawiać. Jest mi bardzo bliska twoja postawa na sesjach. Przeszkadza mi, gdy rozładowujesz sytuacje śmiechem. To wątpliwa pomoc.

Joasia do Anki:

Na początku nie lubiłam twojej ostrości. Teraz lubię twoją otwartość. Wiem, że potrafisz być ciepła i życzliwa - to mnie oswaja. Przeszkadza mi twój kategoryczny ton, kiedy mówisz: "Wiem, że tak jest i koniec!"

Sesja IX, piątek po południu, "Pożegnamy się"

Poszczególni członkowie grupy ustawiają pomnik grupy. Większość realizuje go jako ciasny krąg siedzących blisko siebie osób. Rozmawiają o wrażeniach z tego doświadczenia.

Potem trener proponuje, aby każdy pantomimicznie odegrał scenę powrotu do domu. Jest
Paweł do Jacka:<br><br>Lubię z tobą rozmawiać. Jest mi bardzo bliska twoja postawa na sesjach. Przeszkadza mi, gdy rozładowujesz sytuacje śmiechem. To wątpliwa pomoc.<br><br>Joasia do Anki:<br><br>Na początku nie lubiłam twojej ostrości. Teraz lubię twoją otwartość. Wiem, że potrafisz być ciepła i życzliwa - to mnie oswaja. Przeszkadza mi twój kategoryczny ton, kiedy mówisz: "Wiem, że tak jest i koniec!"<br><br>&lt;tit&gt;Sesja IX, piątek po południu, "Pożegnamy się"&lt;/&gt;<br><br>Poszczególni członkowie grupy ustawiają pomnik grupy. Większość realizuje go jako ciasny krąg siedzących blisko siebie osób. Rozmawiają o wrażeniach z tego doświadczenia.<br><br>Potem trener proponuje, aby każdy pantomimicznie odegrał scenę powrotu do domu. Jest
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego