jazgotem po podłodze. Nieszczęśnik pozbierał to wszystko z nerwowym pośpiechem, szufladę wsunął do bufetu, po czym niespokojnie zaczął się przechadzać tam i z powrotem. Wreszcie zwrócił się do kasjera: - Idę na papierosa - powiedział i szybko wyszedł do garderoby.<br>I znów cisza zapadła, czyjeś głosy mamrotały w gabinecie, a od strony kawiarni sączył się poprzez ściany monotonny bulgot, czasem uwydatniał się piskliwy głos którejś z panien bufetowych, dźwięk szklanki lub rzegot dzbanuszka, upuszczonego na posadzkę. Pikole w dalszym ciągu tkwili na swoich postumentach. "Och, żeby się stał jaki cud i sprężynowe drzwi nie zakłapały tego wieczoru." Ukradkiem spoglądali na zegar żywiąc niedorzeczne