niezbadane są wyroki boskie, ale ten akurat fakt uniemożliwia pisarzowi zajęcie się na serio psychologią nawróceń (gdyby kiedykolwiek miał taki zamiar). Kiedy Opatrzność ratuje Ligię z rąk oprawców, nikt nie zastanawia się, dlaczego to Opatrzność działa tak wybiórczo. Wreszcie mowy św. Piotra i św. Pawła nie wykraczają poza niewysoki standard kazań dziewiętnastowiecznego Kościoła. Zostaje romans w stylu "płaszcza i szpady" (czy raczej "płaszcza i mieczyka"), skrojony w konwencji dobrze już znanej z "&lt;name type="tit"&gt;Trylogii&lt;/&gt;", rzucony na egzotyczne tło późnego antyku. <br>Z gorszych jednak książek powstawały wybitne filmy, a autor "&lt;name type="tit"&gt;Quo vadis&lt;/&gt;" miał niewątpliwie rękę do efektownych zwrotów akcji i wyrazistych postaci - nic