uczestników. Kto raz w takim czuwaniu wziął udział, zwykle do niego powraca.<br>Od pewnego czasu dużo mówi się o Jasnej Górze jako skarbie narodowej kultury. Przybywają grupy bardziej nastawione na zwiedzanie niż na modlitwę. Jeszcze przed dziesięciu laty nie było na Jasnej Górze przewodników, nawet oprowadzający po skarbcu wygłaszał raczej kazanie niż opowiadał o przedmiotach w nim się znajdujących. Dziś zastąpiła go taśma magnetofonowa. Bronimy się przed turystyką, Jasna Góra nie może być traktowana jako muzeum sztuki. Jeżeli już to raczej jako muzeum pamiątek, które trzeba umieć odpowiednio przeżyć. Idąc w tym kierunku urządzamy wielkie Muzeum Sześćsetlecia w przystosowanym do tego