Łotrze! - krzyknął pan profesor.<br>Tamten dał niespodzianie susa i przepadł wśród drzew. - Gońmy go! - wrzasnął pan Gąsowski.<br>- Ani kroku! - zawołał Adaś zdławionym głosem. - Ani kroku! Czy panu życie niemiłe? Zresztą...<br>Nie dokończył, bo zaczął nasłuchiwać. W niewielkiej odległości zgrzytliwym głosem zawarczał motor.<br>- ...Zresztą on ma auto. Niewysokiej, widać, marki, bo kicha i szczeka, ale jedzie. Niechże sobie jedzie na złamanie karku. - Ależ skarb, skarb! - zahuczał "były matematyk". - Chłopcze! Czy z przestrachu straciłeś zmysły? Czemu się śmiejesz u stu diabłów! I ty też? - krzyknął spojrzawszy na Staszka.<br>- A cóż mamy robić? - spytał Adaś spokojnie. - Gonić go!<br>- Jak? Na nogach?<br>- Damy znać... Niech