będzie czas pomyśleć, w tej chwili bowiem panu profesorowi zamigotała w głowie myśl tak jaskrawa jak rozżarzona błyskawica. Znowu się zbliżył do złoczyńcy i mówił zduszonym głosem:<br>- Czy moją tajemnicę wyjawiłeś wszystkim? - Tak, panie profesorze...<br>- Aha! Objawiłeś... Oczywiście: dobry kolega! W ten sposób każdy wiedział z całą pewnością z góry, kiedy będzie pytany i na ten dzień był doskonale przygotowany? Odpowiadaj!<br>- Niestety, panie profesorze... - westchnął boleśnie największy opryszek nowych czasów.<br>- Dlatego Kaczanowski i ten drugi ani w ząb? - Tak, bo to nie był ich dzień...<br>- Człowieku! - krzyknął pan Gąsowski. - Przecie w ten sposób nie umiecie nic!<br>&lt;gap&gt;<br>Cisowski uciszył zgiełk przez podniesienie ręki