przez świetnie wykształconych i doskonale radzących sobie w nowej ojczyźnie emigrantów kubańskich. Była to raczej dla nas lekcja wspomnień o sytuacji, w której i my byliśmy dziesięć lat temu. Tak dobrze zorganizowanego i prężnie działającego skupiska emigracji w latach komunizmu za granicą nie mieliśmy nawet my. Wróży to dobrze Kubie, kiedy już komunizm na wyspie ostatecznie upadnie. Słyszeliśmy oczywiście, że emigracja ta, podobnie jak polska jest między sobą skłócona, ale i tak ma szansę przysłużyć się zniewolonej ojczyźnie na miarę Polaków w Stanach. Po raz kolejny mogliśmy być też dumni z polskiego Papieża, którego wizytę gorąco wspominali wszyscy spotkani przez nas