palce splotłem nad stopami i<br>przyglądałem się ciotce. Pod czarną sukienką świeciły białe uda.<br>Parskała i syczała zanosząc się śmiechem.<br> Mama także się śmiała. - Co powiedziałaś?<br> - Ta co mogłam powiedzieć? Wyszłabyś za pana Bogusia? Z własnej,<br>nieprzymuszonej woli?<br> Znów śmiech.<br> - A wszystko, że gadam z nimi i wypiję czasem ten kieliszeczek -<br>mówiła ciocia Zosia przez łzy. - Lubię tych ludzi. Kocham takich jak<br>oni.<br> - Zastanów się, zastanów - głos mamy. - Pan Boguś to dobra partia<br>dla wdowy. Wolałabyś Wielką Szczękę? Może zaczniesz Promienistego<br>kokietować?<br> Śmiały się obie do kolacji.<br><br><br> Czasem na plaży, leżąc obok dołu Federkiewiczów, słuchałem, jak<br>Emil czyta głośno gazetę przyniesioną