ochotą. Usiadły przy stoliku na świeżym powietrzu, o ile o świeżym powietrzu można było mówić w takim mieście, jakim się stawała Warszawa. Kopciły autobusy, przybywało samochodów. Ewelina nie miała urlopu, pracowała za krótko. Ale było jej to na rękę, bo co by ze sobą zrobiła. Wyjechać nie miała dokąd, a kisić się w tym swoim małym mieszkaniu wcale jej się nie uśmiechało. Ono było tylko taką sypialnią, źle się w nim czuła. Po prostu locum zastępcze, które jej zaproponowano, kiedy się okazało, że odzyskanie mieszkania na Krakowskim Przedmieściu nie wchodzi w grę. Przystała na jedną z propozycji - klitkę w nowym bloku