swym do umocnienia klasowej świadomości robotników, do ich emancypacji spod wpływu klas posiadających partia zrezygnowała ze sposobności wykorzystania w walce tych atutów, jakie mogła dać jej kwestia narodowa.<br>W samym kierownictwie partii doszło wkrótce też do rozłamu. Kazimierz Puchewicz, bliski współpracownik Waryńskiego, oświadczył się przeciw politycznym metodom działania, na które kładł nacisk Waryński, i wystąpił z partii (1883). Założona przez Puchewicza Partia Robotnicza Solidarność uznawała jedynie ekonomiczną walkę robotników. Skupiła ona niewielu stronników i została wkrótce rozbita przez policję.<br>Aresztowania nie oszczędziły zresztą i Proletariatu. Waryński dostał się do więzienia w jesieni 1883 r. Partią kierowali po nim: Aleksander Dębski, Feliks