z planowanego skrytego podejścia, wpadli na polanę z marszu, galopem, z łomotem, tupotem i wrzaskiem. Który spłoszył jedynie gawrony, ucztujące obok obłożonego kamieniami paleniska. <br>Oddział rozjechał się, myszkując wśród szałasów. Buko von Krossig obrócił się w siodle i wpił w Reynevana groźny wzrok. <br>- Ostaw - uprzedził Notker von Weyrach. - On nie kłamał. Widać, że ktoś tu popasał. <br>- Był tu wóz - podjechał Tassilo de Tresckow. - Ot, ślady kół. <br>- Murawa zryta podkowami - zameldował Paszko Rymbaba. - Siła koni była!<br>- Popiół w ognisku ciepły jeszcze - doniósł Hubercik, giermek Buka, na przekór zdrobnieniu chłop silnie już w leciech. - Wokół baranie kości i kęski rzepy. <br>- Spóźnilim się - podsumował